donderdag 19 februari 2015

.... en daarom lach ik net wat eerder... ♥

Zo krijg ik dan gisteren opeens dit kaartje van mijn lief... en wie zou dan niet in de lach schieten?
Of midden in de nacht wanneer hij me voorgaat om naar beneden te lopen en dan met slaapdronken hoofd beseffen dat ik nog aan de trap moet beginnen, hij al beneden staat en vervolgens samen in een deuk liggen....
Dat ik eerder naar huis mocht omdat jij er voor me bent was al bekend...
Ergens een bakkie doen en een broodje bestellen omdat je weet dat ik dan toch weer wat eet. dat je na een jaar verkering zo'n intense band kan krijgen en dat geen ziekte daar tussen kan komen. Jeetje wat ben ik blij met hem ♥... Dat hij zijn functie overdraagt om bij mij te zijn, net voordat zijn favoriete dag start, de dag van de optocht. Hopelijk kunnen we het met halfvasten een beetje inhalen en anders volgend jaar voor 200%. Zorgen dat de rest van de mensen die het nu zonder jou moeten doen toch een feestje neer gaan zetten, wat een topper ben je dan. Na de injecties me een blokje mee om nemen in het zonnetje zodat ik ziekenhuis en ziekte weer zó vergeten ben. Dat we er over kunnen praten en cynische grapjes kunnen maken. Dat je oplet of ik wel genoeg ijzer binnen krijg en andere zaken die mijn herstel bevorderen en we vanavond samen Europa league gaan kijken en je ook meekijkt naar 'mijn kluppie' (en vindt dat ik wat meer vertrouwen in ze moet hebben ~lach~) Dat je praat over hoe we van de zomer weer lekker met een plateautje en een glaasje wijn in een idyllisch dorpje op een terrasje zitten te genieten, zie ons zo weer zitten, de wandelingen in de natuur waar we zo van genieten, de weekendjes weg die we plannen, heerlijk om aan al die fijne dingen te denken... op naar injectiedag 3 zo overleef ik die kuurtjes wel.... ♥♥♥♥ ..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten