Chemovrij weekje...

Een weekje geen chemo.. ik kan het iedereen aanraden ;-) Benieuwd naar mijn Hb maandag, maar als ik me bedenk dat ik nu niet meer alles hoef te vragen ( en hoe geweldig dat voelt) Dan zal ik me als alles aangevuld is wel superwoman voelen haha. Genoeg voorbeelden op mijn Pinterest board ~she loves comics, red~, dus hoef niet zoveel moeite te doen het me voor te stellen, beetje Kryptonite in die methotrexaat? Moet wel goed luisteren naar mezelf, in je enthousiasme ga je snel over grenzen ~nog even dit, nog even dat~ pieppieppiep

~Dit soort heftige gebeurtenissen hebben hun eigen tijdlijn~ Wanneer je merkt dat hoe graag je ook wilt en hoe sterk je ook bent je het niet allemaal in je eentje op een rijtje gaat kunnen zetten en dit staat in het antwoord van iemand die je benadert ( bij wie ik al een goed gevoel kreeg uiteraard), dan heb je me.

Als ik dit zo typ mis ik mijn lieve oude "Dwarrel', huisdieren hoef je niks uit te leggen & hij was een expert. ♥ Wat ik heel bijzonder vind, zijn juist ook de berichtjes van mensen van wie ik het niet verwacht, dat ze precies datgene kunnen zeggen dat me enorm raakt en mensen me verbazen met de mooiste uitspraken, me met zomaar een berichtje me zo goed doen voelen, zelfs mensen die me niet kennen, maar het verhaal volgen omdat ze mijn lief kennen, toch ook aan mij wat laten horen op welke manier dan ook, heel bijzonder om te ervaren, ben er enorm dankbaar voor.

Toch heb ik een ander nodig (denk ik ..... ;-) dit verschilt nogal eens per dag), iemand die mij niet kent, voor mijn eigen gevoel, om de hele rollercoaster een plekje te geven maar ook dat ik niet weer ga ~tralalie-tralala-en~  en er opeens 'niks' meer aan de hand is. Hoe ga ik om met mijn omgeving. Door erover te schrijven kan ik het uitleggen, mijn gevoel aangeven, in iemand verplaatsen is wat anders, dat is ook niet mogelijk, dat besef ik, je kan niet in iemands hoofd en hart kruipen. Dan is het zaak om aan te geven wat je nodig hebt, maar wat als je dat zelf niet precies weet? Hoe maak ik er het beste van nu mijn leven 'even stil staat'? Gaat het me lukken toch dat studieboek weer op te pakken en wat te onthouden? Is het niet dit dat wil zeggen dat ik niet meer alles tegelijk moet doen, maar moet doen wat ik leuk vind, waar ik blij van word en wat meer voor mezelf en genieten moet kiezen? dat soort zaken wil ik wel eens met een buitenstaander bespreken. en hoop vooral op kritische, prikkelende vragen, waar ik niet 1-2-3 antwoord op heb.

Kom ik 'toevallig' een mooi stukje tegen weer van Lissa Rankin

Dictionary.com defines courage as “the quality of mind or spirit that enables a person to face difficulty, danger, pain, etc., without fear.” But courage is not about being “fearless.” In spite of what Hollywood might lead you to believe, courage is not necessarily glamorous or sexy. It doesn’t require fanfare or uniforms or medals or adoring fans cheering in the stands. It’s not about weapons or car chases or daring stunts. Sometimes courage is an internal journey you take on your own—and everyone’s journey is different. For some, just getting out of bed in the morning is unspeakably brave. 

Courage is about letting fear transform you so you come into right relationship with uncertainty, make peace with impermanence, and wake up to who you really are. This kind of courage helps you make choices that strengthen rather than diminish you. Instead of allowing your choices to be ruled by false fear and the emotions that ride shotgun with it—anger, resentment, hatred, intolerance, depression, anxiety, and unresolved grief—courage stems from inner peace, and it empowers you to live in alignment with your soul’s values.
-Lissa Rankin, The Fear Cure

Getrokken door al die passages, ben ik nu ook in het boek begonnen ~ben benieuwd~