'Eenzaam' & een ~HOW TO voor buitenstaanders...~

Eenzaam?
Je bent toch graag op jezelf om de dingen een plekje te geven & weer kracht te verzamelen?
Er zijn toch genoeg mensen die je aandacht geven/ langs willen komen?
Dit is een ander soort eenzaam, eenzaam in je ziek zijn. Dat alleen jij weet wat je meemaakt, hoe het voelt en hoeveel je eraan doet om je hoofd boven water te houden. Natuurlijk ben ik enorm blij met mijn lief, bij wie ik mezelf kan zijn, kan uiten hoe ik me voel, die me aan het lachen maakt en me naar buiten sleurt en nu ook iemand met zo een zelfde verhaal, herkenning, herkenning...

Maar dat je eigenlijk niet meer 'mag' zeggen dat het niet goed gaat, dus je steekt wat vaker je duim op, of je negeert de vraag op slinkse wijze... dat je al een 'half jaar' aan de kant staat en de wereld doordraait en zo zijn er nog wel wat dingen die je gevoel van alleen zijn versterken.

Zo kwam ik op het idee om een 'How to... ' te schrijven, wie weet als je ziek wordt, lieverds om je heen, of er erg zwaar weer is in je leven dat je er ook wat aan hebt. 

• Wanneer je eigenlijk geen tijd hebt/het alleen doet omdat 'het hoort' vraag dan niet hoe het gaat; er is niks pijnlijker dan eigenlijk meteen weer afgekapt worden 'Nou positief blijven hoor, ik denk aan je' ~smileys~ Ik snap die hint ~ik moet nu weer verder~echt wel. 
• Ga niet beginnen over de zus van de neef van de bloemist om de hoek is ook/ heeft ook... ~aaagh~ Mensen zijn anders, iedereen heeft wat anders, heeft andere omstandigheden, mensen om zich heen en heeft een ander hart, we beleven het allemaal anders. 
• Oh je vindt dat we 'een prachtige reis maken' ??  ~alstjeblieft, ruil graag met je~ dan ga ik wel een paar weken in Azië rondtrekken....nu voelt het meer als een enkeltje Hel.
• 'Er zit vast iets positiefs in...' ~daar ga ik even voor zitten~ en als het al zo is, dan zie je dat echt niet op momenten dat je het ene slecht bericht na het andere krijgt, je zo ongeveer in het ziekenhuis woont en je maar moet ondergaan wat er 'moet' gebeuren. 
• 'Alles gebeurt met een reden' ... wie weet over een tijdje, maar dat is iets dat je écht niet wilt horen als je er middenin zit.
• Het doet je veel verdriet om mijn blog te lezen... Sorry dat mijn dagelijkse realiteit jou zoveel verdriet doet.
• Je hebt veel aan je hoofd en dan laat je even niks horen, Prima! maar het 'ik ga omdat jij ziek bent mijn eigen problemen niet bagatelliseren' wat voegt het toe om dat mij te laten weten?
• 'Je moet wel positief blijven hoor,dat helpt.' En hoe zit het dan met het verdriet,de boosheid en de machteloosheid die opstapelen?
• 'Het komt weer goed'  Ja dat denk ik ook al maanden, maar ondertussen durven we het niet eens meer uit te spreken of van te dromen, dat alles weer 'normaal' is.
• 'Je zult er sterker door worden'...  precies wat ik nodig had.. sterker worden
• 'Je zult ervan groeien' ... idem... dat was ook wel gelukt na tegenslag no1.
• en pliezz pliezz pliezzz  Vraag alleen hoe het gaat, wanneer je het écht wilt weten..
• Oh ja IK BEN NIET ZIELIG!!! (slachtofferitis... ~jeuk~)

Bezoek kost me al veel energie, me inhouden omdat ik het wel gezellig moet zijn nog meer, niet te vergeten het moeten relativeren 'dat het wel goed bedoeld zal zijn'. Ik zal ongetwijfeld wat mensen op de tenen trappen, maar ik ben het wel kwijt en mocht je dit allemaal wel logisch vinden ( en ik weet dat er genoeg zijn die dat doen ♥), dan vind ik het erg leuk als je langskomt, de komende weken dat ik 'niks mag' of erna.